Son kalan Fimoları yumuşatmak için uzun süre uğraşıp tek bir parça bile kalmadan bu minik rakuncukları yapıp hem hamurları değerlendirmenin mutluluğu hem de rakunların parıltısının heyecanıyla mutfağa koşuverdim. Şöyle güzelce pişsinler diye fırını baya yüksek bir dereceye ayarladım çünkü üstlerini delmiştim, çok pişince sağlam olacaklardı ben de onları anahtarlık, kolye falan yapabilecektim korkmadan.^-^
Ama olaylar öyle gelişmedi.. Her şeyden habersiz rakunlar benim onları unutup markete gitmem üzerine kömür oldu!! En son iki kocaman çikolatayı bir parça bile tatmadan benmari usulü eritip yapmaya çalıştığım sufleyi yaktığımda bu kadar üzülmüştüm sanırım...^-^''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder